Gleðilegt ár
Vetrarnótt
Sé eg inn frá Súlutindi
silfurkrýndan fjallahring,
eins og til að verjast vindi
verðir standa fjörðinn kring.
Sína mynd í sænum skoða
svanhvít Vaðlaheiðarlönd,
vestari álinn reifa roða
rjóð í austri skýa-bönd.
Blærinn þegir, blunda vogar.-
Breiða yfir land og sæ
norðurljósa nætur-logar
náttúrunnar helgiblæ.
Friður hvílir foldu yfir,
faðmar nóttin skygðan lög;
að eins heyrir alt sem lifir
andardrátt og hjartaslög.
Dýrðlegt er að sjá á sveimi
segulljósið stilt og rótt:
yfir landi út í geimi
undursýn er skreytir nótt.
Hjartað fyllir himins friður
hylling þegar fyrir ber,
og hinn mikli myndasmiður.
málverk fagurt sýnir þér.
B.E.
Ljóðið birtist í mánaðarriti sem gefið var út á Akureyri í upphafi síðustu aldar. Ritið hét Nýjar Kvöldvökur, útgefandi var Félag á Akureyri. Ljóðið birtist í ritinu árið 1909 og því liðin 110 ár um þessar mundir frá birtingu þess.
Engar athugasemdir »
Skrifa athugasemd