Víða vinnur fólk verkin sín í hljóði, jafnvel þó þau eigi erindi við almenning. Dæmi um vandaðan heimilisiðnað í heimabyggð sem lítið fer fyrir en verðskuldar athygli eru prjónaafurðir Bergdísar Kristmundsdóttur. Bergdís er menntaður kjólameistari og kennari. Hún lauk sveinsprófi í kjólasaumi árið 1984 eftir þriggja ára nám við fataiðnaðardeild Iðnskólans í Reykjavík og öðlaðist meistararéttindi í greininni árið 1990. Í millitíðinni starfaði hún um nokkurra ára skeið á hönnunardeild ullariðnaðar SÍS á Akureyri.
Bergdís er búsett á Akureyri þaðan sem hún stjórnar prjónasprotanum sínum Bergdísdesign. Hún hannar og prjónar flíkur úr íslenskri ull í öllum stærðum og gerðum – peysur og tátiljur jafnt sem eyrnabönd og vettlinga. Viðskiptin fara að miklu leyti í gegnum facebook-síðu Bergdísdesign. Einnig hefur Bergdís verið með vörurnar sínar í umboðssölu í ullarvöruversluninni Fold-Önnu og fleiri verslunum.
Grenndargralið sló á þráðinn til Bergdísar og spurði hana út í prjónaskapinn í jólavertíðinni og hvaða valkostir standa áhugasömum viðskiptavinum Bergdísdesign til boða. „Það hefur verið einhver sala núna fyrir þessi jól en þó ekki svo mikið. Valkostir, ja það eru t.d. engar tvær peysur eins og því má segja að hver og ein peysa sé einstök. Þá er hægt að panta tátiljur, eyrnabönd og vettlinga í öllum mögulegum litum, allt eftir smekk hvers og eins. Áhugasamir geta haft samband við mig í gegnum síðuna mína.“
Fleiri myndir af hönnun og prjónaafurðum Bergdísar má nálgast á facebook-síðu Bergdísdesign.
Orðin „eyðni“ og „smokkur“ voru mikið á milli tannanna á fólki árið 1987. Litið var á smokkinn sem helsta vopnið í baráttunni gegn HIV-sjúkdómnum þó sumir hefðu efasemdir um ágæti verjunnar.
Fullorðinn maður á Eyrinni, eins og hann var titlaður í Degi, hafði samband við blaðið í ársbyrjun 1987 vegna ummæla Reynis Valdimarssonar læknis um smokkinn nokkrum dögum fyrr. Í grein sem ber yfirskriftina Smokkurinn er ekki afgerandi vörn varar Reynir fólk við að leggja allt sitt traust á ílangan gúmmípokann. Þó vissulega væri hann liður í vörninni þyrfti fleira að koma til, t.a.m. breytt kynferðishegðun. „Hann [smokkurinn] nær nú tiltölulega skammt því það er vitað mál að undir vissum kringumstæðum vill hann gleymast eða er ekki rétt notaður“ segir Reynir í viðtali við Dag þann 28. janúar 1987.
Fullorðna manninum á Eyrinni var ekki alveg rótt og sá ástæðu til að koma athugasemdum á framfæri vegna greinarinnar. Þær birtust í Lesendahorni Dags þann 2. febrúar. Þó hann segðist ekki sjálfur hafa mikla reynslu af notkun smokksins hefði hann fram að þessu talið hann vera sæmilega örugga getnaðarvörn.
„Mér brá því nokkuð þegar ég las fyrirsögnina á fréttinni: „Smokkurinn er ekki afgerandi vörn“ hafða eftir Reyni Valdimarssyni lækni. í fréttinni kemur síðan skýringin, sem sagt að smokkurinn er ekki örugg getnaðarvörn vegna þess að „undir vissum kringumstæðum vill hann gleymast eða er ekki rétt notaður.“ Þykir nokkrum skrítið. Hver ætli geti svo sem treyst á smokkinn ef hann á engan smokk eða setur hann á hausinn á sér „þegar á hólminn er komið“ eins og stóð í fréttinni. Ég vildi bara koma þessu á framfæri þannig að menn hættu ekki að treysta á þetta verkfæri,” sagði maðurinn og vildi benda á að yfirleitt er að finna notkunarleiðbeiningar.“
Heimildir:
Stefán Þór Sæmundsson. (1987, 28. janúar). Smokkurinn er ekki afgerandi vörn. Dagur, bls. 12.
Rétt notkun á smokkum [Lesendahornið]. (1987, 2. febrúar). Dagur, bls. 5.
